Ultieme bloemencombinatie
23 mei 2009 - Aire-sur-l'Adour, Frankrijk
Na de departementen Creuse (vooral veeteelt), Corrèze (bosbouw) en Dordogne (vooral bossen heb ik daar gezien) kwam ik in Lot-et- Garonne. Dat departement heeft van alles wat: veeteelt, landbouw, fruitteelt en ik heb nogal wat paardenranches gezien. Op een rij heb ik een aantal zeer bezienswaardige plaatsen aangedaan. Als je er in de buurt komt zeer de moeite waard: Sarlat, Monpazier en Biron ( Dordogne) en Monflanquin en Villeneuve-sur-Lot (Lot en Garonne). Liggen min of meer op één vertikale lijn. Onderweg inmiddels ook de eerste klaprozen en (volop) margrieten gezien. Zelfs (voor mij) de veldbloemenkombinatie gezien: klaprozen samen met korenbloemen! Dat zie je eigenlijk nooit meer in het wild. Het doet mij ook sterk denken aan mijn prille jeugd. In de korenvelden was die bloemenpracht heel normaal. Ik heb het nu ook maar één keer gezien en daarna niet meer.
Een ander leven
Na Lot en Garonne stap ik het departement Gers in. Vrij snel over die, overigens onzichtbare, grens kom ik in La Romieu aan. Het weer is, zoals bijna steeds, zonnig. La Romieu is voor mij de eerste plaats (behoudens Vézelay dan)die op een officiële pegrimsroute ligt. Knus plaatsje, toeristisch en flink wat pelgrims. Ik vind dat meteen aangenaam. Ik heb het idee eindelijk daar te zijn waar ik moet zijn. Ik koop daar een GR gids van het stuk dat ik nog tot aan de Spaanse grens te gaan heb. Na eerst nog met een aantal pelgrims, uitsluitend Fransen, gesproken te hebben ga ik deze 'aankomst' uitgebreid vieren door op een terras te gaan zitten. Het is tegen enen dus waarom zou ik me niet enigermate bourgondisch laten gaan? Ik liet me de canard dan ook goed smaken. Han kent dan geen tijd en het is dan ook snel anderhalf uur verder voor hij opstapt. Op weg naar Condom. Niets gereserveerd. In boekje staat voor ruim zestig slaapplaatsen aan gites en zo druk zal het in deze tijd van het jaar toch ook nog niet zijn denk ik dan. Het is overigens nog wel 16 km naar Condom dus toch nog ruim drie uur te gaan. Ik ben dan ook te laat om in het centrum van Condom nog een slaapplaats te bemachtigen en wordt doorverwezen naar een gite aan de rand van de stad wat toch weer bijna een half uur lopen is. Daar kom ik bij gite La Gabarra als ik het goed onthouden heb; moet nog steeds vragen wat het betekent. Geen personeel meer aanwezig. Wel vijf pelgrims ( twee Fransen, één Française en twee Duitse vrouwen) en veertig (stapel)bedden! Ik schrik ervan: 'wil ik dit wel? kan ik dit wel?'. Tot dan toe gewend aan het alleen slapen in hotelletjes en chambres d'hotes schrik ik van mijn eigen reaktie. Ik had in militaire dienst al een hekel aan stapelbedden. Ik vind die gewoon niet praktisch. Noch om boven, noch om onder te slapen. Ook heb je weinig ruimte om uitgebreid je rugzak uit te pakken en te stallen. Tot dan had ik de beschikking over een tweepersoonskamer (of nog 'erger') waarop ik alles lekker uit kon stallen. Ik heb overigens ooit één keer een echt eenpersoonskamer gehad. Met 'n eenpersoonsbed en ik kon er meteen mijn kont(je) nauwelijks keren. Het is in een gite dus behelpen vooral als er stapelbedden zijn. Bij die bezetting van zes pelgrims op twintig bedden (het andere deel was uiteraard gesloten) heb ik natuurlijk toch genoeg ruimte gehad. Maar eerlijk is eerlijk: het is even slikken geweest! Ik zal er aan moeten wennen want de bezetting in Spanje zal een stuk hoger liggen verwacht ik.
Maureen was 19 mei ook in Villeneuve-sur Lot en 20 mei ging ze richting Bergerac naar het vliegveld.
Onderweg kwamen ze een pelgrim tegen met een hoed op, ze hebben vaart geminderd en twijfelde of je het wel was!!
Bij nader inzien bleek het toch een andere pelgrim te zijn,het had gekund Han. Dat zou wel heel frappant zijn geweest zijn.
Maar toch blijven genieten, we houden allemaal wel bij!!
Liefs van Ton en Maureen
Spanje komt dichter en dichter bij en daarmee ook de Camino. Ik herken wat je schrijft, zij het dat ik onderweg natuurlijk al enkele langere ontmoetingen met andere pelgrims erop had zitten. De schrik van de herberg in Roncesvalles kan ik me nog goed herinneren. Je raakt er min of meer aan gewend.
Als ik zo je weblog lees komen er vele herinneringen naar boven en ook een kriebel. Jaloers ?? Het zou zo maar kunnen. We hebben het er nog weleens over als je terug bent.
Als ik je zo lees is het niet nodig om je aan te moedigen te genieten.
Tot de volgende keer weer,
Jeanine en Frans.
Vaak wordt mij gevraagd: 'Hoe ver is Han nu?' Ik verwijs dan vaak naar de kaart, hier, op het log. Het is namelijk zo dat Han mij iedere dag de plaatsnaam via sms doorgeeft. Ik 'plot' hem dan hier op de kaart. Soms moet ik zelf op de kaart zoeken, omdat hij nog nooit gebruikt is op het log, maar uiteindelijk vind ik ze dan, op één plaatsnaam na: Escoubet. Dat vond ik met behulp van Annemieke en haar GR-boekje. Er stond ook maar één huis.
Rechtsonder de kaart is een link naar Google-Earth, waar óók Han z'n route is aangegeven. Evenals bij de kaart is het leuk om in te zoemen en de dorpjes of stadjes te bekijken en de foto's die daar aangegeven staan.
De kaart geeft ook hemelsbreed de weg aan waar hij naar toe gaat.
En nogmaals: de kilometers onder de kaart zijn hemelsbreed gemeten en dus niet ècht het aantal. Dat is ongeveer 2500 km (nietwaar, Frans?).
Veel leesplezier en over 2 weken mag ik mijn reis gaan boeken naar Santiago, dan weet Han exact wanneer hij aankomt. Verheug me er erg op!!!
Bedankt voor al jullie leuke reacties!
Groetjes,
Renate
Leuk om te lezen hoe je het maakt.Denk regelmatig waar zou hij nu zijn.Nu kan ik het volgen.Bijzondere ervaringen meemaken die jij alleen voelt,ziet en beleeft.Nog even en je voetreis zit erop.
nog heel veel succes.
Groeten,
Corry en Niek.
Wat leuk om je op deze wijze een beetje te kunnen volgen. Ik wist het wel dat je het kunt. Heb er altijd het volle vertrouwen in gehad. Nooit aan je getwijfeld. geweldig, fantastisch. Zet hem op, nog even en je bent er. Weet je nog, pieterburenpad als training? Ik wel!
Groetjes en liefs van Tooske
net terug van een 5daagse duitse pelgrimstocht van Keulen naar Trier. Dus ik weet weer een beetje hoe het voelt om op pad te zijn en te klimmen!
Ook wij hebben heel verschillende onderkomens gehad,maar wel leuk en volgens Marijke wennen die refugios wel als je niet al te kieskeurig bent.
Het schiet al weer op met jouw pelgrimstocht,dus dat wordt straks wel afkicken,maar ook dat went weer snel.
Bon camino,je bent er bijna en doe Jacobus de groeten van mij.
wees gegroet,
leny
We genieten op afstand mee. Prachtige beelden die je schetst. Hier in Zeeland zien we sinds kort weer korenbloemen en klaprozen! Toevallig. Doet inderdaad denken aan vroeger.
We begrijpen dat je in Santiago wordt ontvangen door Renate. Van een ervaringsdeskundige hebben we eerder eens gehoord dat de aankomst in Santiago een katerige anticlimax was. Goed dat jij (jullie) het beter hebben geregeld.
Wat we niet begrijpen is het volgende. Jouw onderneming getuigt van een heleboel dingen, en zeker ook van een uitstekende conditie. Hoe kan het dan bestaan dat jij, als we in de optocht meelopen, bijna altijd achteraan loopt? We horen het mettertijd.
Eerder hebben je een bemoedigende reactie toegestuurd. Omdat we hem niet meer terug kunnen vinden is er misschien iets mis gegaan op de digitale snelweg.
Hier alles OK. Zitten te wachten op Renske. Vlgs berekening: 28 mei. Daarna zijn wij weg voor een langere vakantieperiode.
Han, geniet ook bourgondisch van je onderneming. Mag gerust.
Groetjes van Jan en Marianne.
nog even en je staat voor die grote berg.
maar je hebt al aardig wat bulten van alle maten gehad dus deze zal ook wel lukken.
mijn pet gaat af voor wat je tot nu toe gedaan hebt hoor! super.
en och die stapelbedden leveren ook veel leuks op hoor, veeeeel verhalen van de mensen om je heen. geniet er nog maar van. we denken zeer regelmatig aan je bij alle soorten gelegenheden.
veel groeten hans en annemieke
Wij volgen je nog steeds en zoals we lezen gaat het best voorspoedig. Valt ook niet mee om zolang in de zon te lopen maar gelukkig heb je een goeie pet!!!! Nog ff volhouden.
Groeten,
Wiel en Dorine
Saint Jean Pied du Port, daar ben je vanmorgen gestart waarschijnlijk, of toch even een rust dag voor dat je de bergen over gaat trekken. Geweldig toch dat een mens, als hij wil gewoon te voet zover komt. Niets geen razende auto.
Het is waarschijnlijk lekker warm, misschien te. Maar hier is het behoorlijk wisselvallig met hier en daar zelfs een aardige storm en noodweer.
Dus geniet er maar van.
Jan, Saskia, Bram en Lizze