Weer 'n 200 kilometer verder.....
7 mei 2009 - Égletons, Frankrijk
't Is al weer ruim een week geleden dat ik bij Wout en Petra zo heerlijk gegeten heb. Die Wout kan heel goed konijn kopen en zijn buurvrouw heel goed konijn braden. Het was een vorstelijke maaltijd Wout; geef dat nog maar eens door aan je buurvrouw. Maar zelf kunnen ze er ook wat van want de kip en de courgettesoep waren ook uit de kunst. Wout en Petra nogmaals bedankt via deze weg en ik (en Renate) kom graag nog eens langs maar dan niet zo gepakt en gezakt.... Wout zette mijn twee nachten verder 's morgens weer af waar hij mij opgehaald had: Treban dus. Ik koos toen voor de westelijke richting van Villefranches d'Allier maar toch met weinig overtuiging. Ik wist toen toch eigenlijk niet goed wat ik wilde. Het was westelijk dus zolang ik de kust nog niet bereikt had ging ik toch de goede kant op redeneerde ik maar. Ik zwalkte. Figuurlijk uiteraard. In Villefranches kreeg ik de geest. Op de kaart gekeken herkende ik paatsen als Gueret, Aubusson, Ahun en Felletin uit mijn hbs tijd. Ik ben daar toen op werkvakantie geweest. Het is het jaar 1962 of 1963 geweest. Met o.m. Sieprath, Boonman en Niland. Ariënsoog was er volgens mij ook bij maar dat ben ik even kwijt. Ik herinnerde me het landschap nog en dacht ' dat is vriendelijk genoeg om daar doorheen te lopen' hoewel ik niet van plan was genoemde plaatsen op te zoeken. (Effe tussendoor: het begint hier ineens te stortregenen; al lang geen druppel meer gevoeld of gehoord). Toen wist ik dus hoe ik zou gaan lopen en zocht ik de Limousin op. Een gebied dat zich in ieder geval uitstrekt over de departementen Creuse en Corrèze. In die departementen heb ik de afgelopen vijf, zes dagen gelopen. Het landschap komt inderdaad overeen met mijn herinneringen. Het gebied heet op een gegeven moment Parc naturel regional des millevaches en Limousin. Het is een heel vriendelijk, glooiend landschap met bescheiden hoogteverschillen. Hoewel er stukken soms tergend lang(zaam) omhoog gaan. Daar houd ik niet zo van. Ik heb liever een stevige korte klim. Creuse is vooral veel weiland waarvan de percelen zijn afgebakend door stevige hagen. Door de grote hoeveelheid paardebloemen ziet het je af en toe letterlijk groen en geel voor de ogen. Een enkele paardebloem mag dan misschien op zich niets bijzonders zijn in grote aantallen geven ze in de wei een prachtig effect. Het geheel is daar gelardeerd met allerlei soorten boompartijen en bossen. Ook mooi om te zien is de verschillende stadia van bloei waarin de loofboomsoorten zich bevinden. De ene boom heeft zijn nieuwe kleed al bijna aan, de andere is pas in de bloesemfase of is aan het uitbotten. Ook hier loop je helemaal alleen in vaak volledige stilte. Je voelt je daar echter niet verloren zoals ik dat in noord Frankrijk wel heb gehad. Je beleeft de omgeving waarin je loopt: je maakt er ahw deel van uit. Als laatste plaats van het departement Creuse heb ik in La Courtine (beste ouders, lieve Ine.....) geslapen. Het doet nog steeds hoor- en zichtbaar dienst als militair oefengebied..... In de Corrèze is de beleving niet anders hoewel het landschap daar juist het tegenovergestelde van Creuse is: daar zijn het vooral bossen met af en toe een weiland. Vandaag heb ik kilometerslang op een weg gelopen die nagenoeg parallel aan een rivier liep. Je hoorde continu het stromen van die rivier. Een fascinerende ervaring vond ik dat. Ik denk dat je dat zelfs op de fiets niet hoort of zo ervaart. Daarom gaat er niets boven de menselijke maat: het alsmaar zetten van voetstappen! Je ziet en hoort dingen die je op een andere manier van voortbewegen niet ervaart. Ik moet aan het bovenstaande nog wel toevoegen dat ik waanzinnig goed weer heb gehad de laatste anderhalve week. Dat draagt natuurlijk wel bijzonder bij aan bovenstaand beschreven beleving. Het is gisteren en vandaag zelfs al erg warm geweest. Zo'n 25°! Stukken ontbloot asfalt waarvan de teer middels puntjes de eerste tekenen van vloeibaarheid al laat zien! Het moge duidelijk zijn dat er bij mij de gang weer goed in zit en dat het gevoel bevoorrecht te zijn (met speciale dank aan Renate) bijna iedere dag voelbaar is!
Hallo fans:
Leuk om iedere keer weer die reakties te lezen. Vooral ook die uit onverwachte hoek: beide Hansen! En ja ene Hans: de weg is het doel! Wat jammer Marion: misschien toch een keer te voet? Dat zou wel heel bijzonder geweest zijn Saskia om met jullie een café au lait in Pionsat gedronken te hebben! Overigens heb ik in Pionsat een van de betere hotels tot nu toe getroffen. Aantekening in mijn 'journal': "superhotel". Ik heb de naam niet paraat! 53 euro voor een zogenaamde soirée étape. 100%. En als gullie er ene pakt Ton en Maureen dan doe ik da hier ook!
Tot de volgende ronde. Het is hier morgen bevrijdingsdag!
Het is mooi je verhalen te lezen. Je hebt een hele leuke manier om je gedachten, gevoelens, ervaringen te verwoorden.
Je hebt er het tempo goed in. Het weer is je goed gezind. Als ik de voorspellingen zie dan kijk ik altijd even hoe het weer in jou omgeving is. Je bent al hard op weg naar Zuid-Frankrijk. Fantastisch!!
De route zal wel maken dat je onderweg weinig pelgrims ontmoet.
Heerlijk met je eigen gedachten, gevoelens genieten van elke stap, elke 100 meter etc.
Han, het ga je goed. Lekker in het ritme blijven en genieten, genieten, genieten, .......
Ultreia Jeanine en Frans
Ik heb weer genoten van je verslag. Heerlijk zoals jij je voortgang beschrijft. Het leest alsof je helemaal opgenomen bent in het landschap. Maar zo beleef je het waarschijnlijk ook. Heerlijke natuur, prachtig weer en jij zelf goede zin. Wat wil een mens nog meer.
Onlangs heb ik met een paar mensen een wandeling van 10 km gemaakt. Daarna begon de hielspoor op te spelen. Met een van hen ben ik een week geleden naar het natuurreservaat Engbertsdijksvenen gereden. We zouden een wandelingetje van ongeveer 10 km gaan doen. Het is een uitgebreid veengebied. We zijn van het pad afgeweken en zijn een oud smalspoor gaan volgen. Op een gegeven moment ben ik tot mijn kruis in het veen weggezakt. Ik zag er niet uit, mijn broekspijpen vol met zwarte veenmodder.
Intussen ben ik ook bij de podotherapeut geweest. Voorlopig is mijn hiel en een deel van mijn voet ingetapt. Hiermee ga ik volgende week 10 km lopen en kijken hoe het bevalt. Als het goed gaat krijg ik speciale zooltjes. Ik hoop dat het allemaal weer snel in orde komt en dat ik weer behoorlijke afstanden kan gaan afleggen. Met die 10 km is het maar een beetje behelpen.
Het ga je verder goed Han. Blijf vooral genieten. En sterkte verder.
Joop
Je hebt er flink de vaart in. En voor we het in de gaten hebben, ben je zo weer 100 km verder op. Vrijdagavond en geen mannen of vrouwenavond in Ut Kardinaole Tussestuk. Wel een verzoek van Grote LIZZE voor het inleveren van bijdrage voor Tussestukskes. Jij schrijft zo de hele krant vol. Wie weet komt er ooit een geweldig boek van jou uit met jouw mooie ervaringen. Wel nog even een natuur nieuwtje. We hebben gisteren de eerste zwaluwen gesignaleerd. We waren bang dat ze dit jaar niet zouden komen. Waarschijnlijk zie jij deze acrobaten zeer regelmatig. Han, heb je trouwens al een keer lang uit in het gras geleden, op je rug en kijken naar de lucht. Moet je eens doen.
Zo te lezen heb je de magneetjes nog niet nodig gehad.
Mooi, toch.
Groetjes van ons alle. Saskia
Wat mooi , die verhalen van jou over je tocht naar Santiago de Compostella. We zijn in ons nopjes, hoe het wandelen jou vergaat. Geweldig. Zet hem op en ga zo door.
We leven met je mee en volgen je op de voet. Op naar het eindpunt. Han, we zullen je nog een tijdje moeten missen ( vooral vrijdag's), bedankt voor de mooie verslagen en geniet van alles wat je onderweg nog tegenkomt. Neem een lekkere dubbele of een glas wijn van ons.
Lieve groeten,
Maaike en Jos
Groetjes, Marion.
ik vind het leuk om je reisverhalen te lezen en de foto's te bekijken. Knap hoe ver je al bent gekomen en wat heb je al veel meegemaakt en gezien. Loop ze en geniet ervan.
groetjes
Ank
Geweldig en verrassend dat je deze tocht maakt en straks het laatste stuk samen met Renate!
Vandaag alle verhalen gelezen, ik heb genoten.
Veel succes verder, ik zal je/jullie blijven volgen.
Hartelijke groet,
Anneke Jacobs
Ik kijk af en toe waar je een beetje zit,ongeveer dan,en lees met veel plezier je reisverslagen.
Je hebt ze zo beeldend geschreven dat ik het gevoel heb dat ik soms een stukje met je mee loop .
veel plezier en ik loop snel weer eens een stukje met je mee(in gedachten dan).
hartelijke groet
Frankie
Ik hoorde pas erg laat dat je een website had die je ook nog bijhield. Ik had zo ingeschat: "die Hoefnagels" vertrekt, belt onderweg nog enkele keren naar Renate en dat was het dan....m.a.w. Han zal wel even op zichzelf willen zijn.
Maar leuk dat je de lijnen openhoud en ieder op deze manier jouw ervaringen deelt. Ik sta te kijken van de mooie plaatjes, leuke verhalen maar vooral ook dat je al zover onderweg bent. Knap! ik merk dat je juist spirit hebt gevonden; hou dat vooral vast.En er ligt nog een serieuze uitdaging voor je. Geniet ervan, het is een mooie reis zo te zien. Tot mails en ga door met het bijhouden van de krabbels en fotomateriaal.
Au revoir ,
machiel
ondanks alle mooie verhalen en mooie dagen zullen er zeker ook wel zeer saaie en moeilijke dagen bijzitten. ze gaan over, ik weet het zeker.
zo op de kaart te zien maak je er echt een nieuwe route van. knap hoor. gewoon volhouden en elke dag een stukje verder. voor dat je het weet sta je voor die laatste echt grote bult en loop je er gewoon overheen!!!
veel groeten vanuit een gewoon plat dongen.
hans en annemieke