Vezelay

De plaats voor velen om hier te eindigen om later weer verder te gaan, een plaats ook voor velen om te beginnen; voor mij een plaats om een terugblik te werpen op wat achter me ligt en vooruit te kijken hoe ik verder ga. Vezelay het (zowel letterlijk als figuurlijk) hoogtepunt tot nu toe. Dat was een straffe klim gisteren als slot van de ca. dertig kilometer die dag. Maar zeer de moeite waard! Een bijzondere (maar ook erg toeristische) plaats met een mooie basiliek waarin de lichtval nu erg goed uitkomt.  Ik denk niet dat het hier in het hoogseizoen leuk is maar nu wel. Er zijn slechts enkele toeristen en het weer is (al enkele weken) schitterend. Ik was al lang geen pelgrims meer tegengekomen maar gisteravond lagen we met zevenenen op een slaapzaal te pitten! Ben benieuwd hoeveel het er vanavond zijn. Vanmiddag vroeg arriveerde er al een vanuit Avignon om morgen zijn deel naar St; Jean Pied le Port te lopen.                                                                            Ik weet eigenlijk niet of ik er nu lang of kort over gedaan heb naar Vezelay. Ik weet wel dat ik er de laatste weken behoorlijk de pas in heb kunnen houden.                                                                     In Belgie was dat wel anders. Ik kwam dat land verdomme niet uit. Ik had me wel voorgenomen rustig aan te beginnen maar toch irriteerde mij het op een gegegven moment dat ik dat plezante land maar niet verliet. Ik begon daar smorgens ook te laat vanwege de late ontbijten op de logeeradressen. Toch wilde ik die niet missen omdat ik wist dat het in Frankrijk allemaal anders (minder) zou worden wat dat betreft. In Turnhout liep het al gelijk uit de klauwen vanwege een prepaidkaart die ze mij ten oànrechte aangesmeerd hadden. De volgende dag kon ik daar pas om 10.00 uur voor terecht. Dat leverde nogal wel een mooie uitspraak op op een overdekt terras alwaar ik om de tijd te doden maar was gaan zitten om koffie te drinken. Op dat terras zaten twee oude mannen (70ers schat ik in) die toen al aan de dubbele Westmalle zaten. Heerlijk toch? Op straat liep een man met een Afghaans type hond (zo,n langharige dus). daarop zei de ene man: Ge kunt beter drie vrouwen hebben dan zonnen hond. Zeker en vast zei de ander. Die uitspraak is mij altijd bijgebleven.                                                                                                                                 Eenmaal Frankrijk in dan kom je toch wel in een heel andere omgeving terecht. In eerste instantie niet zozeer qua landschap, de Ardennen zetten zich daar nog een tijdje voort, maar wel wat fourageermogelijkheden betreft. Je moet oppassen dat je niet zonder eten komt te zitten. Daar was ik al voor gewaarschuwd maar toch verraste mij het bijna dat ik zonder geld kwam te zitten want ook die fourage hoort er bij.                                                                                                             Zoals reeds eerder vermeld gaat het wandelen mij heel goed af. Behoudens mijn rugzak, laatste keer dat ik het daar over heb, is er niets dat tegenwerkt. Ook het weer is de laatste drie weken werkelijk schandalig goed! Ik vind het soms zelfs al te warm! Ik ben begonnen zonder stok maar loop inmiddels al weken met twee stokken, die ik ook had meegenomen, en dat bevalt me uitstekend! En zoals velen mij adviseerden: ik geniet heel vaak. Ondanks dat het natuurlijk ook wel eens echt ploeteren is. Wat later op de dag wordt het uiteraard allemaal wat zwaarder vooral als je nog niet zeker van onderdak bent. Het weer op zich al is een genot. Ik kan stoppen en gaan zitten wanneer en waar ik wil. Het weer laat dat toe. Bij regenweer ben je toch afhankelijk van een beschutte plek. De mooiste stukken die mij zo zijn bijgebleven zijn de tochten langs de Maas in Belgie (Ravel2), het gebied door de Franse Ardennen, de champagnestreek en de tocht van Rosieres pres Troyes naar Bernon welke werkelijk prachtig was. De geur van allerlei bloesem van bomen en van de inmiddels gearriveerde koolzaadvelden. Een weldaad voor de zintuigen. Gisteravond nog een indrukwekkende dienst in de basiliek meegemaakt. Ik voel me op en top een bevoorrecht mens dat ik dit kan en mag meemaken; en ik ben me daar zeer van bewust!

Het vervolg

Ik heb de door Renate opgestuurde routebeschrijvingen van zowel het vervolg van de GR 654 als GR 13 weer teruggestuurd. Belachelijk zwaar sowieso maar ik ga ook anders lopen. Ik ga richting Nevers en ga dan ten zuidwesten van Nevers, ik meen bij St. Pierre Mouton, een oversteek naar Conques via Moulins en Clermont.

Hier laat ik het even bij. Opnieuw bedankt voor de leuke reakties.